Η τελευταία εξωσυζυγική περιπέτεια του Μίχου, κεντρικού ήρωα της νουβέλας, αποκαλύπτεται στη σύζυγό του, με αποτέλεσμα την κατάρρευση της μέχρι τότε οικογενειακής τους γαλήνης και φαινομενικής ευτυχίας. Αρχικά όσα του συμβαίνουν μοιάζουν με ευφάνταστο σενάριο κάποιου κακόβουλου δαίμονα, αλλά μάλλον αποτελούν μια αναπόδραστη πραγματικότητα. Η καταπάτηση, εκ μέρους του Μίχου, των αμοιβαίων όρκων παντοτινής ερωτικής πίστης και αφοσίωσης, κλονίζει τη συναισθηματική ισορροπία της συζύγου του, διασαλεύοντας τη λογική της. Στο θέατρο τoυ παραλόγου που η μοίρα έχει στήσει, πυροδοτείται μία εναλλαγή ρόλων μεταξύ θύτη και θύματος, η οποία οδηγεί τη σχέση του ζεύγους σε ακροβασία επί ξυρού ακμής.