Ως προοίμιο θα’ θελα να αναφέρω περιληπτικώς τα εξής: Ως τρίτης γενιάς θεράπων του όλου φάσματος των μουσικών μας παραδόσεων, τις υπηρετώ ανιδιοτελώς και ανυστεροβούλως από την παιδική μου ηλικία. Είναι τα ιδανικά μου, τα οποία ουδέποτε διανοήθηκα να τα εμπορευτώ. Απεναντίας, υπηρετώντας τα ιδεολογικώς, συνήθως είχα μεγάλο προσωπικό κόστος. Ουδέποτε επιδίωξα να δρέψω δάφνες και να διεκδικήσω τίτλους, θώκους και οφφίκια. Οι τίτλοι «μουσικολόγος – πρωτοψάλτης», που καθιερώθηκαν στο όνομά μου, μου αποδίδονταν υπό πάντων, ένεκα των υπηρεσιών μου ως δεξιού ψάλτου, σε μητροπολιτικούς και καθεδρικούς ναούς, καθώς και της πληθώρας των μουσικολογικών δημοσιεύσεων και της εκπόνησης και έκδοσης μουσικολογικών πραγματειών και μελοποιητικών έργων. Τονίζοντας κάποτε στον αείμνηστο Κατσιφή ότι δεν είχα τη δυνατότητα για σπουδές και – φυσικά – δεν έχω αποκτήσει τίτλους, ο γέρων Κατσιφής μου απάντησε: «Δεν απόκτησες τυπικούς, αλλά κατέκτησες επαξίως ουσιαστικούς τίτλους με τις τόσες δραστηριότητες και προσφορές σου». Τέλος πάντων, με τις δραστηριότητές μου αυτές απλώς, θεραπεύω κάποιες εσώψυχες ανάγκες μου, θέτοντας υπεράνω όλων την σωστή υπηρέτηση της μουσικής μας ως επιστήμης, τέχνης και παράδοσης, αυστηρώς προσηλωμένος στα παραδεδομένα και καθιερωμένα.