Το 1929 έγραψε το πρώτο και μοναδικό σενάριο για τη νέα Τέχνη που μόλις τότε ανοίγει τα φτερά της, έτοιμη να ταξιδέψει σ’ όλο τον κόσμο… πρόκειται για το σενάριο με τίτλο Ταξίδι στο φεγγάρι… ένα ταξίδι, που όμως δεν έγινε ποτέ… ένα ταξίδι αδύνατον να πραγματοποιηθεί… Μετά ήρθε Το κοινό, ήταν το 1930 όταν βρισκόταν στην εξωτική… μουσική… ερωτική… Κούβα. Ήταν εκεί που μπόρεσε να απελευθερώσει τις σκέψεις του… να προβάλλει τη θεωρία του θεάτρου του… να παίξει… να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το κοινό… να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες ώστε η παράσταση αυτού του έργου να είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί… Η επόμενη χρονιά 1931 ήταν η προφητική… ο χρόνος που φεύγει και ο χρόνος που έρχεται… το πριν και το μετά… το αιώνιο ερώτημα… η καθημερινή μάχη του ανθρώπου… καιρός που περνά… ο χρόνος που περνά… άλλη μια παράσταση που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί… Όταν περάσουν πέντε χρόνια… το παιχνίδι με τον χρόνο… γιατί Όταν περάσουν πέντε χρόνια…. θα είναι… 1936…