Ο συλλογικός αυτός τόµος φέρνει στο προσκήνιο του επιστηµονικού διαλόγου την κοινωνική αποστέρηση ως πεδίο παρέµβασης της κοινωνικής εργασίας, όπως και άλλων κοινωνικών επιστηµών. Η έκδοσή του συµπίπτει µε µια περίοδο παρατεταµένης αβεβαιότητας και σηµαντικών προκλήσεων, τόσο στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επαγγελµατικών πρακτικών, αναφορικά µε τα µέσα και τους τρόπους αντιµετώπισης των ποικίλων και εξαιρετικά αρνητικών συνεπειών της κοινωνικής αποστέρησης, τις οποίες σήµερα βιώνουν µεγάλα τµήµατα της ελληνικής κοινωνίας. Σκοπός του βιβλίου είναι να συµβάλει σε αυτή τη συζήτηση, εξετάζοντας ένα ευρύ φάσµα προοπτικών για τη µελέτη των αιτίων, αλλά και των επιµέρους πλευρών της κοινωνικής αποστέρησης. Παράλληλα αναδεικνύει την ανάγκη για τον σχεδιασµό και την πραγµατοποίηση παρεµβάσεων που αποκρίνονται στις στερήσεις και στα αιτήµατα των άµεσα ενδιαφεροµένων, υπηρετούν την πραγµάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη χειραφέτηση και την κοινωνική αλλαγή και προάγουν την ευηµερία των ανθρώπων.