Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνόητη μάθηση που απευθύνεται σε έναν περιορισμένο αριθμό ειδικών, αλλά αφορά τον καθένα που αναρωτιέται για τον εαυτό του μέσα στον κόσμο. Η φιλοσοφία είναι η μοίρα του ανθρώπινου πνεύματος και η αξιοπρέπειά του. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να φιλοσοφήσει ουσιαστικά, χωρίς να γνωρίζει τα θεμελιώδη ερωτήματα της φιλοσοφικής παράδοσης, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τέθηκαν αυτά και συζητήθηκαν από τους μεγάλους φιλοσόφους -εξού και η μέθοδος της "Εισαγωγής" αυτής είναι ταυτόχρονα συστηματική και ιστορική. Ο Β΄ τόμος χωρίζεται σε τρεις μεγάλες ενότητες. Η πρώτη ενότητα αφορά τη φιλοσοφική ανθρωπολογία και εισάγει τον αναγνώστη -με συστηματικό και ιστορικό, όπως πάντοτε, τρόπο- στο αιώνιο και απροσπέραστο ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος, τι ορίζει και τι ξεχωρίζει το ανθρώπινο ον. Η δεύτερη ενότητα είναι αφιερωμένη στην Ψυχολογία, τη φιλοσοφική αλλά και τη νεότερη επιστημονική, αναλύοντας τις μεθόδους και τις κύριες έννοιές της (αίσθημα, παράσταστη, μνήμη, επιθυμία, συναίσθημα), ενώ η τρίτη στρέφεται προς τη Λογική, εξηγώντας με εξαιρετική σαφήνεια τα κύρια εργαλεία της ανθρώπινης νόησης (έννοια, κρίση, συλλογισμός) και τις θεμελιώδεις λογικές αρχές (αρχή της ταυτότητας, της αντίφασης, του αποκλεισμένου τρίτου και του αποχρώντος λόγου).