Για το έργο και την προσφορά στην Ελλάδα του εμπνευσμένου γερμανού αρχιτέκτονα, ζωγράφου και διανοητή του κλασικισμού Leo von Klenze (1784-1864) έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα στον τόπο μας μόνο αποσπασματικές θεωρήσεις και κρίσεις. Διαμορφώνεται έτσι μια αρνητική εικόνα ενός αυταρχικού μυστικοσυμβούλου ο οποίος διαστρέβλωσε με την αναθεώρησή του το αρχικό σχέδιο για τη νέα Αθήνα των Κλεάνθη και Schaubert. Αποδόθηκε επίσης στον Klenze η προσπάθεια επιβολής ξενόφερτων προτύπων και ιδεολογιών στη νεοσύστατη ελληνική κοινωνία. Πιο αμερόληπτες αλλά και θετικές είναι οι κρίσεις των ελλήνων αρχαιολόγων για τη συμβολή του Klenze στη συντήρηση των αρχαίων μνημείων στην Ελλάδα. Η παρούσα μελέτη αποπειράται να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα, το εμπνευσμένο όραμα, τη δυναμική παρέμβαση και κυρίως το ήθος και τον ανιδιοτελή φιλελληνισμό του Klenze που συνδέθηκε με την πατρίδα μας όχι μόνο ιδεατά -όπως τόσοι άλλοι χαρισματικοί Γερμανοί- αλλά και έμπρακτα.