Είναι το έβδομο κατά σειρά βιβλίο του Ν. Μαργιωρή και πρωτοεκδόθηκε το 1978 (τρεις εκδόσεις). Ύστερα από την αποθέωση του Πυθαγόρα (βλέπε έκτο βιβλίο) έπρεπε να κοινοποιηθεί η Ελευσίνια Μύηση. Γιατί άραγε η Αθηναϊκή Πολιτεία βασίστηκε στη μύηση αυτή; Γιατί μας έδωσε τα θαύματα της τέχνης η Ιωνική πλευρά του Ελληνισμού; Γιατί η στείρα των Δωριέων φιλοσοφία απέτυχε οικτρά; Στα "Ελευσίνια Μυστήρια" παρουσιάζεται η άλλη λειτουργία του ανθρωπονού. Το ανώτερο Εγώ κυριαρχεί και ανωτεροδιοικεί. Εδώ βασιλεύει η υπερσυνείδηση. Είναι η βασιλεία του Πνεύματος. Η υπερσυνείδηση δουλεύει διακριτικά και δίνει τους αγλαούς καρπούς της. Γίνεται η αποκάλυψη ενός αοράτου κόσμου που περιέχει την έννοια των Μυστηρίων. Τα Ελευσίνια ανοίγουν τις πόρτες των κρυμμένων μυστηρίων.