Ο Henri Wallon είναι ένας δημιουργός του οποίου το έργο κινείται σε πολλαπλά επίπεδα, θέτοντας ερωτήματα για τα βιολογικά, ψυχολογικά και κοινωνικά στοιχεία τα οποία δημιουργούν αυτό που ο ίδιος ονομάζει "μοναδικό άτομο". Το αποτέλεσμα των ερευνών του καταλήγει στη διαμόρφωση μιας θεωρίας η οποία αφορά τόσο τα στάδια ανάπτυξης του παιδιού (συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής, συναισθηματικής και κοινωνικής ανάπτυξης) όσο και τα ψυχοκινητικά σύνδρομα, μέσω των οποίων εξάγει συμπεράσματα για τις συμπεριφορές που παρατηρούνται στα φυσιολογικά άτομα. Λόγω του ότι ακόμα και σήμερα τόσο η γνωστική όσο και η συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού συνιστούν ένα πεδίο διερεύνησης, οι ονομαζόμενες "κλασικές" θεωρίες της ανάπτυξης αποτελούν τη βάση των γνώσεων όλων των ψυχολόγων, των εκπαιδευτικών και γενικότερα όσων ασχολούνται με το παιδί.