Ρωγμή στη μνήμη και τα πρόσωπα που έκρυψε ο καιρός θυμίζουν ξανά το παράλογο της συγκυρίας αλλά και τη θέρμη της νέας εκκίνησης. Στην ενότητα έρωτας - θάνατος - ζωή, η ποίηση έρχεται γενναίο αντιστάθμισμα στη φθορά, γίνεται συνείδηση για την όραση της ουσίας των πραγμάτων. Ανάσες και εικόνες από μια υποστασιακή δοκιμασία, ένα ακόμα μάταιο παιχνίδι με το χρόνο.