Στο βιβλίο αυτό διερευνώνται δύο κυρίως θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση, τόσο η λογοτεχνική όσο και η κοινωνική, του Σολωμού και των σύγχρονών του Επτανησίων ποιητών. Το δεύτερο θέμα είναι αφενός η πρόσληψη του σολωμικού έργου από την επτανησιακή ποίηση και κριτική αμέσως μετά από το θάνατο του Σολωμού και αφετέρου η διαχείριση της σολωμικής πνευματικής κληρονομιάς από τους Επτανήσιους στη συνέχεια, στην εποχή που αρχίζει από το θάνατο του ποιητή και φτάνει μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Επιμέρους ζητήματα που σχολιάζονται στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου είναι: η ιστορία του όρου "Επτανησιακή Σχολή" από τις πρώτες εμφανίσεις του ως σήμερα· η σχέση της σολωμικής ποίησης με εκείνη των λεγόμενων "εξωσολωμικών" ποιητών Κάλβου, Λασκαράτου και Βαλαωρίτη· η αξιοσημείωτη -και ως σήμερα υποβαθμισμένη- διάδοση του αρχαϊσμού στην επτανησιακή ποίηση, από τις αρχές του 19ου αιώνα ως το τέλος του· η συμβολή των Επτανήσιων ποιητών στην υστεροφημία του Σολωμού· ο ρόλος τον οποίο η σολωμική ποίηση διαδραμάτισε για τους λεγόμενους "επιγόνους" της Επτανησιακής Σχολής, ποιητές και κριτικούς· η συμβολή της όψιμης επτανησιακής κριτικής στη μελέτη και την αισθητική αποτίμηση της σολωμικής ποίησης. [...]