Η Επανάσταση του 1966-1869 υπήρξε ίσως η τραγικότερη της Κρήτης, όχι τόσο γιατί είχε πάμπολλα θύματα, αλλά γιατί στάθηκε η πιο μεγάλη διάψευση των ελπίδων των Κρητικών, που τη στιγμή εκείνη φάνηκε ότι είχαν πλησιάσει τον στόχο τους, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Για τους λόγους αυτούς η επανάσταση αυτή βρήκε μεγάλη συμπαράσταση όχι μόνο στον ελληνικό αλλά και στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό χώρο, πράγμα που εκδηλώθηκε αφενός με την προσέλευση εθελοντών και τη συγκέντρωση χρημάτων και αφετέρου με την εκτύπωση βιβλίων και τη δημιουργία καλλιτεχνικών έργων. Τα δύο κείμενα που εδώ ανατυπώνονται κα αναφέρονται στο εθελοντικό σώμα του Πετροπουλάκη, εκτός από τις καθαρά ιστορικές μαρτυρίες που μας δίνουν για τα γεγονότα, μας μεταφέρουν με ιδιαίτερο τρόπο στο ζωντανό κλίμα της εποχής εκείνης, ποιυ τη δονούσε ο αγώνας για την εθνική ολοκλήρωση.