Η δυσλεξία αποτελεί την περισσότερο μελετημένη κατηγορία των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών. Η πληθώρα των ερευνητικών εργασιών γι' αυτήν έχει συμβάλει ώστε να προσδιοριστεί η φύση της συγκεκριμένης δυσκολίας και να καταδειχθεί η πολλαπλότητα της αιτιολογίας της, με αποτέλεσμα την εφαρμογή κατάλληλων στρατηγικών εκπαιδευτικής παρέμβασης. Ωστόσο, διαπιστώνεται η ένδεια της σχετικής βιβλιογραφίας -και ιδιαίτερα της ελληνικής- σε ζητήματα που αφορούν στη συναισθηματική και στην κοινωνική ανάπτυξη των δυσλεξικών παιδιών και εφήβων. Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει το ρόλο των κοινωνικο-συναισθηματικών παραμέτρων στην αποκατάσταση των αναγνωστικών δυσκολιών, αλλά και στην προσωπική εξέλιξη των δυσλεξικών παιδιών. Το εγχείρημα αυτό βασίζεται στην προσέγγιση δύο κεντρικών ερωτημάτων: - Κατά πόσο είναι δυνατόν τα συναισθηματικά προβλήματα του παιδιού να συντελούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, στην εμφάνιση της δυσλεξίας; - Ποιες είναι οι επιπτώσεις της δυσλεξίας και της επακόλουθης σχολικής αποτυχίας στον ψυχικό κόσμο και στην κοινωνική συμπεριφορά του παιδιού και του εφήβου; Η ερευνητική μαρτυρία υποστηρίζει την παρουσία συναισθηματικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων στα δυσλεξικά παιδιά. Η κριτική ανάλυση των ερευνών, στην οποία αποσκοπεί η συγγραφέας, υποβάλλει το ενδεχόμενο αλληλεξάρτησης των εν λόγω προβλημάτων και οδηγεί στον προβληματισμό σχετικά με την ανάγκη παροχής ψυχολογικής στήριξης στους μαθητές με δυσλεξία, στο πλαίσιο της παιδαγωγικής παρέμβασης.