Όποις έχει οικειότητα με την ψυχή, αρχίζει να γνωρίζει πώς η χαρά πλέκεται με τον πόνο, η κατάρα με την ευλογία, το φως της ημέρας με το σκοτάδι της νύχτας. Και πώς τα πράγματα όλα είναι μες στην ψυχή αλυσοδεμένα, πλεγμένα, ερωτευμένα χωρίς διάκριση που να την δει, γιατί η άβυσσος της ψυχής, που όλα τα πράγματα στεριώνει συθέμελα, έτσι θέλει ν' αγαπιέται ο κόσμος.