Η Dr. Jill Murray εξετάζει το ζήτημα της βίας στις εφηβικές ερωτικές σχέσεις στα γυμνάσια και στα λύκεια της Αμερικής. Έρχεται σε επαφή με χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο (μαθήτριες, γονείς, καθηγητές και συμβούλους). Αλλά, στα σχολεία που επισκέπτεται την πλησιάζουν κοπέλες, οι οποίες, όταν τους προτείνει να διακόψουν τις άθλιες σχέσεις που έχουν, της απαντούν, σχεδόν πανομοιότυπα: "Κι όμως... τον αγαπάω!". Πολλές νεαρές κοπέλες -και οι γονείς τους- δεν μπορούν να διακρίνουν τα σημάδια μιας παρόμοιας συμπεριφοράς. Και το πιο ανησυχητικό: Αυτές τις συμπεριφορές των αγοριών, πολλά (πάρα πολλά) κορίτσια τις θεωρούν ιδιαίτερα κολακευτικές γι' αυτές. [...] Στο «Κι όμως... τον αγαπάω» η Dr. Murray προσδιορίζει πώς σκέφτοναι και γιατί φέρονται έτσι τα αγόρια. Διευκρινίζει ποιες είναι οι αιτίες που κάνουν τις κοπέλες να ελκύονται από τις σχέσεις αυτού του είδους, γιατί δυσκολεύονται να μιλήσουν γι' αυτές στους γονείς τους, και ποιοι είναι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν απ' το αγόρι τους, όταν διαλύουν μια τέτοια σχέση. Μας βοηθά, επίσης, να καλλιεργήσουμε στην έφηβη κόρη μας την εικόνα μιας αξιοπρεπούς σχέσης, να της μεταδώσουμε την ιδιαίτερη αξία του αυτοσεβασμού, και να την οπλίσουμε με τη δυνατότητα ν' αντιλαμβάνεται, απ' την αρχή ακόμα, τα αρνητικά μηνύματα μιας σχέσης, και να είναι σε θέση να υπερασπίζεται τον εαυτό της, φεύγοντας απ' αυτήν.