Με την παρούσα μελέτη παρουσιάζεται, αναλυτικά και κριτικά, το νέο συνταγματικό πλαίσιο που ισχύει για την τοπική αυτοδιοίκηση μετά την πρόσφατη αναθεώρηση και στη συνέχεια ανιχνεύονται οι δυνατότητες και οι προοπτικές που διαγράφονται για τη συγκεκριμένη θεσμική αξιοποίηση αυτού του πλαισίου, υπό το πρίσμα ενός ευρύτερου προβληματισμού για την εξεύρεση δημοκρατικών και δικαιοκρατικών απαντήσεων στην σύγχρονη κρίση του εθνικού κράτους. Αφετηριακό σημείο είναι το οργανωτικό πλαίσιο, με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση της τοπικής αυτοδιοίκησης ως αναπόσπαστου στοιχείου του πολιτικού και διοικητικού μας συστήματος και στην, βάσει αυτής, ριζική αναδιάταξη του μεν πρώτου βαθμού στο επίπεδο, κατά βάση, της επαρχίας, του δε δεύτερου -και τελευταίου πλέον- βαθμού στο επίπεδο της περιφέρειας. Παράλληλα δε προτείνεται η καθιέρωση μητροπολιτικών συνδέσμων των δήμων της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας, που θα συνοδευθεί από την κατάργηση, στις περιοχές αυτές, κάθε άλλης διοικητικής και αυτοδιοικητικής δομής. [...]