"Διαβάσαμε Το Κεφάλαιο ως φιλόσοφοι, δηλαδή του θέσαμε το ερώτημα ποια είναι η ειδοποιός διαφορά του αντικειμένου του και του λόγου του. Αναρωτηθήκαμε σε κάθε βήμα της ανάγνωσής μας σε τι διαφέρει το αντικείμενο του Κεφαλαίου από το αντικείμενο της κλασικής (και της σύγχρονης) οικονομίας, αλλά και από το αντικείμενο των νεανικών έργων του Μαρξ, κυρίως των Χειρογράφων του 1844. Άρα σε τι διαφέρει ο λόγος του Κεφαλαίου από το λόγο της κλασικής οικονομίας και από το φιλοσοφικό (ιδεολογικό) λόγο του νεαρού Μαρξ; Η φιλοσοφική ανάγνωση του Κεφαλαίου δεν μπορεί να γίνει παρά εφαρμόζοντας αυτό ακριβώς που αποτελεί το αντικείμενο της έρευνάς μας, τη φιλοσοφία του Μαρξ. Ο κύκλος αυτός δεν θα ήταν επιστημολογικά δυνατός αν μέσα στα μαρξιστικά έργα δεν υπήρχε η φιλοσοφία του Μαρξ. Να νοήσουμε την ιδιαιτερότητα της φιλοσοφίας του Μαρξ σημαίνει λοιπόν να νοήσουμε την ουσία της κίνησης που παράγει τη γνώση της φιλοσοφίας του Μαρξ, να νοήσουμε δηλαδή τη γνώση ως παραγωγή".