Η καλλιτεχνική δημιουργία ανθρώπων σαν τον Γιάννη Στεφανίδη δεν βολεύεται εύκολα σ' ένα βιβλίο, ιδίως, αν αυτή, πολύπτυχη και ανήσυχη, απλώνεται σε κάμποσες δεκαετίες εξακολουθώντας να ανθοβολεί ακόμη και τώρα που ο εικαστικός, ο αυτοαναφορικός και λογοτεχνικός του λόγος βρίσκονται επί του πιεστηρίου. Μια κιβωτός που αρμενίζει εύπλοα μες στο χρόνο είναι τούτο το βιβλίο, με ό,τι ο Στεφανίδης επέλεξε να μας παραδώσει. Επιλογές, αλλά και απώλειες, αφού πολλά από τα πρώιμα ζωγραφικά του δημιουργήματα έχουν αμετάκλητα χαθεί από διάφορες αιτίες αφήνοντας, ωστόσο, πίσω τους ευεργετική τη σκιά της ανάμνησης. [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)