Στην παρούσα μελέτη γίνεται αναφορά στους έφηβους Ελληνοποντίους παλιννοστούντες μαθητές, οι οποίοι υφίστανται τις επιπτώσεις της αλλαγής του κοινωνικοπολιτισμικού και σχολικού περιβάλλοντος και της εφηβείας. Ειδικότερα στην υποκειμενική και συναισθηματική στάση που αυτοί εκφράζουν απέναντι στην ελληνική και ρωσική γλώσσα. Η θεματική αυτού του βιβλίου, τα εμπειρικά δεδομένα και ο προβληματισμός που κατατίθενται φαίνεται να υποδηλώνουν το θεμελιακό ρόλο που διαδραματίζει η ομαλή γλωσσική και κοινωνική ανάπτυξη καθώς και η αποσαφήνιση της ταυτότητας των νέων ατόμων-μεταναστών της εποχής μας για τον ψυχισμό τους, την προσωπικότητά τους και τη ζωή τους γενικότερα.