Η παλαιογραφία, ο κλάδος που μελετά όλες τις μορφές της παλαιάς γραφής, γνώρισε μεγάλη ακμή στον εικοστό αιώνα και σήμερα έχει καθιερωθεί ως αυτόνομη επιστήμη στο χώρο των φιλολογικών σπουδών, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της ιστορικής έρευνας του πολιτισμού. Το εγχειρίδιο του Μιόνι, σύντομο αλλά περιεκτικό, περιλαμβάνει, εκτός από τα κεφάλαια που πραγματεύονται τα βασικά θέματα της Παλαιογραφίας (όργανα και υλικά γραφής, μορφή των χειρογράφων, εξέλιξη και τυπολογία της γραφής, αντιγραφή), και άλλα κεφάλαια αφιερωμένα στην κριτική των κειμένων και την κωδικολογία, θέματα δηλαδή που συνδέονται άμεσα με την ανάγνωση και τη μελέτη των χειρογράφων. Ο συγγραφέας, με την ευκαιρία της ελληνικής μετάφρασης του έργου, αναθεώρησε το ιταλικό κείμενο, επιφέροντας πολλές μεταβολές (διορθώσεις, προσθήκες και συμπληρώσεις).