Η κοινοτοπία μεγάλου μέρους της σύγχρονης ψυχολογίας -ότι οι άνδρες αποζητούν την ηδονή, ενώ οι γυναίκες επιθυμούν σχέσεις- αποτελεί πλήρη αντιστροφή των αντιλήψεων της εποχής πριν από το Διαφωτισμό, οι οποίες, ανατρέχοντας μέχρι πίσω στην αρχαιότητα, συστοίχιζαν τη φιλία με τους άνδρες και το σαρκικό πόθο με τις γυναίκες. Οι γυναίκες, που σύμφωνα με την παλιά μορφή των πραγμάτων γνώριζαν απεριόριστες επιθυμίες και η λογική τους ελάχιστα αντιστεκόταν στο πάθος, σε κάποιες νεότερες αφηγήσεις έγιναν πλάσματα που θα μπορούσαν να ξοδέψουν ολόκληρο τον αναπαραγωγικό βίο τους χωρίς να αισθανθούν τις ηδονές της σάρκας. Στον ύστερο δέκατο όγδοο αιώνα, όταν πιθανολογήθηκε ότι "οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για ερωτικά αισθήματα", η παρουσία ή η απουσία του οργασμού σηματοδότησε βιολογικά τη γενετήσια διαφορά των φύλων. (Thomas Laqueur)