Κλίμακες και διαβαθμίσεις. Ορίζουν την ποιότητα και ουσία του Είναι μας. Και αναπαράγονται αυτούσια στο θέατρο, στο βαθμό που η σκηνή αναδημιουργεί την πραγματικότητα. Πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, ρητορικές τιράντες και ρόλοι βουβοί, βεντέτες και παραγνωρισμένοι, προσωπικές ερμηνείες, αποχρώσεις υποκριτικές, διαφοροποιήσεις και διαβαθμίσεις κάθε βράδυ, μπροστά από το πάντα διαφορετικό κοινό. Ο ηθοποιός βιώνει τις άπειρες διαθλάσεις της ύπαρξης εμπειρικά σε κάθε έργο, κάθε ρόλο, κάθε παράσταση, με σώμα, ψυχή και νου, ο σκηνοθέτης, αντίθετα, προσπαθεί να σμιλέψει έναν "κανόνα", ώστε να συναρμολογήσει και οργανώσει τις αναρίθμητες αποχρώσεις της πραγματικότητας σε ένα αισθητικό καλλιτέχνημα με συνοχή και συνέπεια, το οποίο να εκπέμπει την ομορφιά ή τη φρίκη που οραματιζόταν ο ίδιος. Τα πράγματα υπάρχουν μόνο σε παραλλαγές. Και ο καλλιτέχνης, ψαράς και συλλέκτης στην απέραντη δεξαμενή των παραλλαγών, επιλέγει και δοκιμάζει, πειραματίζεται και συναρμολογεί, για να γίνει από τις ψηφίδες του όλου το μωσαϊκό που είναι το μέρος του. Μικρό μέρος του. Η Τέχνη παραπέμπει πάντα στο Όλο.