Η Ελλάδα μας είναι η χώρα των μύθων και των παραμυθιών. Δεν υπάρχει περιοχή που να μην είναι πλούσια απ' αυτά. Οι ρίζες τους χάνονται στο βάθος του χρόνου και συντηρήθηκαν από τις γιαγιάδες και τις μανάδες, ενώ εμφανίζονται δημόσια και περνούν στο μέλλον από τους λαογράφους, οι οποίοι τα συγκεντρώνουν και τα δημοσιοποιούν με αγάπη και περίσσια φροντίδα. Μία από τις σύγχρονες είναι η Ελένη Αντωνίου-Αντωνάκου, που με την τελευταία εργασία της "Μύθοι και παραμύθια" προσφέρει ένα απάνθισμα της πολύχρονης και σε βάθος έρευνάς της. Το νέο βιβλίο της συγγραφέως συγκροτείται από ένα διαλεχτό σύνολο μύθων και παραμυθιών από την Ηλεία, την Καλλονή Τροιζηνίας, την Κρήτη και τη Λευκάδα ("Ο εργατικός κι ο άσωτος αδερφός", "Οι χωρικοί και το χαμένο περιδέραιο", "Ο λύκος και η αλεπού", "Ο τρυποφράκτης", "Το πετροκάραβο", κ.ά.), όπως κι από δέκα διηγήματα προερχόμενα από τη λαϊκή παράδοση ("Το ζωντάνεμα της Γυναικόπετρας", "Η δεκοχτούρα", "Οι φωτιές του Αϊ-Γιαννιού", "Ο δράκοντας της Σκοπέλου", "Λαμπρή στην Κέρκυρα", "Οι τρεις συνέταιροι", "Το μαρμαρωμένο συμπεθερικό στο Καρπενήσι", "Οι μεγάλες σήκωσες", "Το κάψιμο του Ιούδα"). Το "Μύθοι και παραμύθια" είναι η ελληνική απάντηση στα τηλεοπτικά και έντυπα προϊόντα για παιδιά - που τους διαστρέφουν την ψυχή.