Το βιβλίο "Το ενεργητικό δημοκρατικό κράτος - Η τύχη του εθνικού κράτους στην εποχή της παγκοσμιοποίησης" καταγράφει κριτικά τις απόψεις και τις θεωρητικές κατασκευές για την τύχη του κράτους και της κρατικότητας στον 21ο αιώνα. Τις θεωρίες για την αυτονομία, τη διάσπαση και την υπέρβασή του· την περιφερειοποίηση και την υπερεθνικότητα· τους εμφανιζόμενους νέους παίκτες και την τύχη παλαιότερων. Δείχνει ότι τα κυρίαρχα επιχειρήματα στην παγκόσμια συζήτηση, που τα κωδικοποιεί συστηματικά, επιδιώκουν να υποστηρίξουν είτε ότι το κράτος βρίσκεται σε πτώση είτε ότι είναι "αδιάφορο" ως προς τις γενικότερες κοινωνικές αλλαγές. Στην πραγματικότητα, όλες οι προσεγγίσεις, παρά τις φαινομενικές τους αντιθέσεις, επιδιώκουν να αναλύσουν εάν και κατά πόσο το κράτος διαθέτει επαρκείς χωρητικότητες για να επιβιώσει ή θα χρειαστεί χωρικές και χρονικές-λειτουργικές αναδιαρθρώσεις. Η κεντρική θέση του βιβλίου είναι ότι το πραγματικό ζητούμενο δεν πρέπει να είναι εάν και κατά πόσο το [εθνικό] κράτος επιβιώνει ή μη, αλλά ποια στρατηγική θα πρέπει να ακολουθηθεί, προκειμένου να επιδράσει το ίδιο ενεργητικά πάνω στην παγκοσμιοποίηση. Να τη μετασχηματίσει από τη σημερινή της νεοφιλελεύθερη μορφοποίηση σε μια δημοκρατική παγκοσμιοποίηση, έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογικές, θεσμικές και γενικότερα κοινωνικές δυνατότητες προς όφελος των πολιτών και για τη λύση παγκόσμιων προβλημάτων. Υποδεικνύει ότι σήμερα αυτό που απαιτείται είναι μια στρατηγική ουσιαστικής εσωτερικής αναδιάρθρωσης του κράτους και εκδημοκρατισμού του προκειμένου να μετεξελιχθεί σε ένα κράτος ενεργητικό και δημοκρατικό.