Αν υπάρχει κάτι που καθορίζει τη σύγχρονη, τεχνοκρατική εποχή μας είναι η επιτάχυνση. Είμαστε συνεχώς βιαστικοί. Οι υπολογιστές, οι ταινίες, η σεξουαλική ζωή, οι προσευχές γίνονται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με το παρελθόν. Και όσο περισσότερο γεμίζουμε τη ζωή μας με συσκευές και στρατηγικές εξοικονόμησης χρόνου τόσο πιο πιεσμένοι νιώθουμε. Στο "Faster" ο James Gleick εξερευνά την ανθρώπινη κατάσταση στο τέλος της χιλιετίας. Φωτίζει με κριτικό πνεύμα -αλλά και με χιούμορ- τα πιο πρόσφατα παράδοξα του χρόνου. Το ταξίδι του μας οδηγεί στα χαρακώματα ενός πολέμου που σχεδόν δεν έχουμε την αίσθηση ότι συμμετέχουμε: στη Διεύθυνση Χρόνου, στις αίθουσες αναμονής που εξάπτουν την ανυπομονησία μας, στα στούντιο παραγωγής ταινιών που δοκιμάζονται τα όρια αντίληψής μας, στους πύργους ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας που δίνουν καινούργιο νόημα στον όρο πίεση χρόνου. Έχουμε γίνει όντα με γρήγορα αντανακλαστικά και πολλούς επιδιωκόμενους στόχους ταυτόχρονα. Δεν το κατανοούμε πλήρως και δεν είμαστε εντελώς ευτυχισμένοι που μας συμβαίνει. Το "Faster" είναι ο καθρέφτης που μας δείχνει το πρόσωπο της εποχής μας -και μας υπενθυμίζει σαρκαστικά γιατί μερικά πράγματα χρειάζονται χρόνο.