Η παρούσα μελέτη, που δημιουργήθηκε κατά προτεραιότητα για τις ανάγκες των πρωτοετών φοιτητών του πανεπιστημίου, προτείνει συνθετικά εγχειρίδια γνώσης και μια σειρά από έργα αναφοράς και μεθοδολογίας. Η εθνολογία ορίζεται από την πρακτική του πεδίου, ακόμη κι αν αυτό το τελευταίο δεν είναι πια, σήμερα, ένα εξωτικό αλλού και αυτοαποκαλούμενο "πρωτόγονο". Το πεδίο είναι, ταυτόχρονα, ένας τόπος, ένα αντικείμενο, μια παράδοση και μια μορφή έρευνας όπου ο εθνολόγος εγκαθιδρύει μια άμεση επαφή με τους συνομιλητές του. Μια διαμονή μακράς διαρκείας, μια πολιτισμική και γλωσσική οικειότητα καθιστούν τη "συμμετοχική παρατήρηση" το όργανο μιας μόνιμης συγκειμενοποίησης των ατομικών και συλλογικών συμπεριφορών, και κυρίως τους πολιτισμούς της προφορικής παράδοσης, το αρχικό υλικό της εθνολογίας. Το πεδίο γίνεται μνήμη και μετατρέπεται σε κείμενο, πράγμα που ανακαλεί στη μνήμη τόσους τρόπους του πράττειν του εθνολόγου, όσα είναι και τα έθιμα των υπό μελέτη κοινωνιών. Έτσι, αντιπαραβάλλονται ο σεβασμός των Άλλων, η εξήγηση της διεξαγωγής της έρευνας, οι μεταγραφές και οι τρόποι γραφής.