Η μεγάλη ποικιλία γεωλογικών σχηματισμών και πετρωμάτων, το πολυσχιδές της γεωμορφολογικής διαμόρφωσης του εδάφους, το μεγάλο υπερθαλάσσιο ύψος του Άθω (2.033 μέτρα), σε συνδυασμό με τη μεγάλη ποικιλία κλιματικών τύπων, την απομόνωση της περιοχής και την απουσία βοσκής, δημιουργούν στο Άγιον Όρος ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό τύπων βλάστησης, που ξεκινούν από τους καθαρά μεσογειακούς και φθάνουν μέχρι τους υπαλπικούς, με μοναδική δαψιλότητα και πληρότητα καθώς και μεγάλη ποικιλία ειδών χλωρίδας. Η πρώτη συστηματική περιγραφή της χλωρίδας του Αγίου Όρους και η ταξινομική κατάταξη των ειδών επιχειρήθηκε από τον Κωνσταντίνο Γκανιάτσα (1903-1993), ο οποίος αξιοποίησε και ταυτοποίησε όλα τα ευρήματα των προηγούμενων μελετητών, προσθέτοντας και τα δικά του ευρήματα από τις επανειλημμένες επισκέψεις του στο Άγιον Όρος. Έτσι η μελέτη του "Η βλάστησις και η χλωρίς της χερσονήσου του Αγίου Όρους" (1963) αποτελεί σταθμό για τη βοτανική έρευνα της περιοχής.