[...] Όμως την ελπίδα για την πολυπόθητη αλλαγή, την έχει στηρίξει ο κόσμος, πιο βάσιμα και πιο μόνιμα, στον Αθλητισμό, στο Αθλητικό Ιδεώδες, που ξεκίνησε, από τα βάθη των αιώνων, από τη φλόγα της αρχαίας Ολυμπίας. Και το ελπιδοφόρο αυτό και άδυτο μήνυμα έρχεται από 'κει σαν μακρικής φρυκτωρίας παρήγορο φως ("Ευαγγέλου φανέντος ορφναίου πυρός", να φανεί μέσα στη νύχτα, της λάμψης το καλό άγγελμα;) για τους σκολιούς και στρεβλούς καιρούς μας, που οι άνθρωποι παραπαίουν μέσα στην αβεβαιότητα, την καχυποψία και με τα τόσα "Δαμόκλεια σπαθιά" πάνω απ' τα κεφάλια τους. Μέσα σε τέτοιους στοχασμούς και ευγενή ορμήματα ξεκινάμε λοιπόν και μεις, με το πόνημά μας αυτό, να κάνουμε τη σεμνή κατάθεσή μας στο "πρώτο καλό και κάλλιο" του διεθνούς πολιτισμού, με τη ματιά, του νου και της ψυχής μας στην Ολυμπιάδα του 2004, που το ωραίο παγκόσμιο αθλητικό πανηγύρι (εμείς να το λέμε καλύτερα τελετουργικό δρώμενο και ανώτερη λειτουργία) στην πατρίδα μας θα στηθεί, στον τόπο που γέννησε και, "ώχου, το πανηγύρι θάναι πολύ κι ο τόπος όχι λίγος"! (από τον πρόλογο του συγγραφέα)