"Δεν αγαπώ τον εαυτό μου. Έχω όλα τα κόμπλεξ του κόσμου." "Όταν κάποιος μου πει πως μ' ερωτεύτηκε, τρομοκρατούμαι. Είμαι σίγουρη πως έχει κάνει λάθος." "Συνεχώς αμφιβάλλω για την αξία μου." Τι κοινό έχουν οι παραπάνω δηλώσεις; Φανερώνουν έλλειψη αυτοεκτίμησης. Αυτοεκτίμηση είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας, που αποκαλύπτει αν είμαστε ικανοποιημένοι ή όχι με την εικόνα μας. Όπως τονίζουν οι συγγραφείς, πρόκειται για μια διαδικασία η οποία ξεκινά από την παιδική ηλικία, θεμελιώνεται στην εφηβεία και έχει καθοριστική σημασία για την ψυχική μας ισορροπία, για τις μετέπειτα διαπροσωπικές και επαγγελματικές μας σχέσεις. Όταν είναι θετική, μας γεμίζει αυτοπεποίθηση. Όταν όμως είναι αρνητική, γεννά πόνο και απογοήτευση. Αν θέλουμε η αυτοεκτίμησή μας να είναι απόλυτα ισορροπημένη, πρέπει να καλύπτονται εξίσου οι τρεις βασικές παράμετροι: να διατηρούμε τον αυτοσεβασμό μας σε κάθε περίπτωση, να πιστεύουμε στις ικανότητές μας και να ενεργούμε χωρίς να φοβόμαστε την αποτυχία ή την αρνητική κριτική των άλλων.