Ονειρεύτηκε τον έρωτα, αγάπησε με πάθος, αγαπήθηκε, πόνεσε, έκλαψε, έμεινε μόνη. Η Μάγδα στα τριανταπέντε της πια, λύγισε. Κοίταξε κατάματα για πρώτη φορά την πραγματική Μάγδα, εκείνη που είχε ξεχάσει ... ... Κοίταξε τον ορίζοντα και περίμενε. Μέσα της ένιωθε πως και το δικό της "πλοίο" θα φανεί. Θα περιμένω ψιθύρισε στον ευατό της, θα περιμένω κι αν δεν έρθει ποτέ, θα το ζήσω στ' όνειρο! Μυθιστόρημα όπου οι ανθρώπινες σχέσεις φιλίας, αγάπης και έρωτα ταξιδεύουν ανάμεσα στο χτες και το σήμερα.