Αυτά τα μαθήμτα γραμμικής (οριζόντιας) συνθέσεως οδηγούν στην εκμάθηση αποκλειστικά της πρακτικής τεχνικής γνώσεως, στην κατάκτηση όλων των ειδών αντιστικτικής συνθέσεως που ανταποκρίνονται στα κλασσικά πρότυπα. Εντούτοις οι γνώσεις που θα αποκτηθούν εδώ και η επίγνωση των σχετικών φαινομένων, θα έχουν μια δημιουργική αξιοποίηση για το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο, το καλλιτεχνικά ζωντανό. Γι' αυτό, οι εδώ υποδείξεις έχουν εγκαταλείψει κάθε τι το θεωρητικό, κάθε επιστημονική θεμελίωση, κάθε ιδιαίτερη φιλοσοφική τοποθέτηση (θέση) και προσωπική διατύπωση. Αυτές οι θεωρητικές ασκήσεις πρέπει να θεωρούνται μάλιστα ως σχολικό βιβλίο της πράξεως, ως τεχνική κατάλληλη για τον ζηλωτή της μουσικής, καθώς και για τον ερασιτέχνη αλλά όχι ως πρότυπο έργο για τον ειδικό ή τον λόγιο. [...] (Απόσπασμα από το βιβλίο)