Λένε ότι ήταν μάγισσα που σκόρπιζε το κακό και το μίσος, μια άσπλαχνη μητέρα που σκότωσε τα ίδια τα παιδιά της από ζήλια για τον άπιστο πατέρα τους. Από την τραγωδία του Ευρυπίδη και έπειτα η μυθική φιγούρα της Μήδειας αποτελεί θύμα συκοφαντιών και κακολογίας. Αν όμως η αλήθεια ήταν εντελώς διαφορετική; Αν η Μήδεια, η νεαρή κόρη του βασιλιά της Κολχίδας, ήταν απλούστατα μια γυναίκα που διψούσε για δικαιοσύνη και που έμενε πιστή στις υποσχέσεις της; Αν δεν ήταν παρά το θύμα μιας συνωμοσίας ο αποδιοπομπαίος τράγος; Μήπως το όνομα της Μήδειας, το οποίο σημαίνει "αυτή που φροντίζει, που νουθετεί", ξεπλυθεί επιτέλους, σε αυτό το μυθιστόρημα, από όλες τις προσβολές που υφίσταται από τα βάθη της αρχαιότητας;