Από τον Όμηρο μέχρι την Υπατία, την τελευταία πλατωνική φιλόσοφο του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ο πολιτισμός και η εκπαίδευση αποτελούσαν τα ουσιαστικά κριτήρια της ελληνικής ταυτότητας. Ο συγγραφέας, καλύπτοντας την περίοδο από τους αρχαίους μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους, εξετάζει την εκπαίδευση σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο, που οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου επέκτειναν ακόμη περισσότερο τα όριά του. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει εκπαιδευτικά συστήματα πέρα από τα -κλασικά πλέον, αν και διαρκώς επανερμηνευόμενα- πρότυπα των Αθηνών και της Σπάρτης. Η μελέτη στρέφεται προς την ελληνική και εξελληνισμένη Ανατολή, όπου ελληνισμός σήμαινε, κατά κύριο λόγο, ελληνική γλώσσα. Το βιβλίο απαντά στα ερωτήματά μας σχετικά με το ρόλο που διαδραμάτισαν οι πόλεις-κράτη, επηρεάζοντας τις σχολικές δομές και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης· αλλά και με διαδικασίες περισσότερο πολύπλοκες, όπως ο αλφαβητισμός και οι σχέσεις του ελληνικού με τους υπόλοιπους αρχαίους πολιτισμούς.