Το δεύτερο μέρος της τριλογίας. Η Χίμπρα, η μητέρα της ξακουστής μάγισσας Ντραγκουίνα, ατένιζε ανέκφραστη το παγωμένο τοπίο του πλανήτη Ουλ από το φοβερό πύργο της. Όπως κάθε μέρα εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, γκρίζες νιφάδες χιονιού έπεφταν ολοένα από τον ουρανό, καλύπτοντας τα πάντα με ένα σκοτεινο πέπλο. Δεν είχε περάσει πολλή ώρα από τότε που η Ντραγκουίνα είχε καταφτάσει στο μακρινό τούτο βασίλειο αδύναμη, νικημένη από ένα πλάσμα πιο ισχυρό από εκείνη· είχε έρθει για να αποκαλύψει σε όλους ποιος ευθύνεται για το τέλος της... Σαν εικόνες πέρασαν μπροστά από τα μάτια της Χίμπρα η μάχη με το μαγεμένο κορίτσι, μια σειρά από περίπλοκα ξόρκια και ο δρόμος προς έναν άγνωστο, γαλάζιο πλανήτη. Έπειτα, η Ντραγκουίνα άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στην αγκαλιά της μητέρας της. Τώρα πια η Χίμπρα γνώριζε τα πάντα. Η παγωμένη καρδιά της είχε γεμίσει θυμό για το μαγεμένο κορίτσι. Διψούσε για εκδίκηση.