[...] Η ποίησή μου γραμμένη με λέξεις, που έχουν όχι μόνο σημασιολογικό, αλλά κυρίως και κατεξοχήν συναισθηματικό φορτίο, θεωρώ πως είναι ένα ανεκτίμητο δώρο του Θεού. Ως δώρο το δέχτηκα κι ως δώρο το προσφέρω σε συμπροβληματισμένους συνανθρώπους μου για μια συντροφική ανοδική πορεία. Ένα μόριο μικρό αυτού του κόσμου κι εγώ έγραψα για όσα με πίεσαν, όσα με προβλημάτισαν, κατέκλυσαν την ψυχή μου. Μίλησα για τα καθημερινά μας προβλήματα, μα και για τους οραματισμούς μας. Μίλησα για τη χαρά, τον πόνο, την αγωνία, την ευτυχία. Έκανα το δάκρυ λέξεις, τη χαρά προτάσεις, την αγωνία μου στίχους, το γέλιο ποίημα... [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)