[...]Τούτο το τεύχος έχει το προνόμιο να έχει καταγραφή την ώρα της εφιαλτικής τραγωδίας Είναι ένα είδος αρχείου. Αναφέρονται τα γεγονότα με την αμεσότητα της στιγμής. Και είναι τόσο μεγάλα που δε χωρεί ούτε προκατάληψη, ούτε κριτική. Είναι ιστορία αληθινή. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία η επανέκδοση του, αφού από καιρό έχει εξαντληθεί. Οι Έλληνες που τα ονόματά τους σημειώνονται εδώ είναι οι ελεύθεροι νικημένοι όπως στο Μεσολόγγι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Στον κάθε σκοτωμένο νιώθαμε τη ζωντανή θέληση του έθνους να ζήσει.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)