Κάθε βράδυ τα ζώα συγκεντρώνονται στο ξέφωτο του δάσους για να διηγηθούν μεταξύ τους παραμύθια, μύθους και θρύλους. Ένα βράδυ, την ώρα που ο Σκαντζόχοιρος πηγαίνει στη συνάντηση, βλέπει κάτι εκπληκτικό: ένα μονόκερο να πίνει νερό απ' το ρυάκι! Τα χάνει, αλλά τρέχει αμέσως και λέει στα άλλα ζώα τι έχει δει. Εκείνα όμως τον διαβεβαιώνουν πως κάνει λάθος. "Οι μονόκεροι είναι πλάσματα παραμυθιών. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μονόκεροι" του λένε. Έτσι, ο Σκαντζόχοιρος παύει να πιστεύει στα ίδια του τα μάτια. Να όμως που κάτι παράξενο συμβαίνει στο δάσος. Τα πουλιά παύουν να τραγουδούν, το ρυάκι σταματάει να κελαρύζει κι όλα γύρω γίνονται μουντά και σκοτεινά. Τότε, τα ζώα ανακαλύπτουν πως δεν μπορούν πια να διηγηθούν μεταξύ τους ιστορίες, γιατί τις έχουν όλες ξεχάσει. Πώς θα καταφέρουν τα ζώα να βρουν τη χαμένη χαρά;