Ο Ζαχαρίας (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αχιλλέα Κομινού που επέλεξε ο ίδιος τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του) δήλωνε πάντα ότι σχεδίαζε χωρίς να έχει την ανάλογη γνώση κι ακόμα ότι δεν ήξερε τι σχεδίαζε. Αυθόρμητα πραγματοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα συνθέσεις με γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Το γρήγορο μικρογραφικό του σχέδιο γινόταν γι' αυτόν η έκφρασή του, πιο ελεύθερη, πιο αυθόρμητη. Από τα πρώτα χρόνια των αναζητήσεών του βρήκε ως καταλληλότερο υλικό για τις δημιουργίες του το χαρτί, το μολύβι, το στυλό. Πειραματιζόταν πάνω σε οποιοδήποτε χαρτί, οποιουδήποτε μεγέθους και υφής. Άλλοτε μεταχειριζόταν απλό χαρτί ή λεπτό χαρτόνι, άλλοτε πάλι κουτιά τσιγάρων ή χαρτοπετσέτες, φακέλους αλληλογραφίας, προσκλήσεις, προγράμματα, διαφημιστικά φυλλάδια. Ποτέ σχεδόν δεν χρησιμοποίησε πινέλο. Δούλευε πάντοτε με το μολύβι, το στυλό, την πένα, με μελάνι διαφορετικών χρωμάτων, με νερομπογιές ή ξυλομπογιές και μαρκαδόρους. [...] (από τη σελ. 9 του βιβλίου)