Σε αυτό το διμερές βιβλίο που εστιάζεται στον κύκλο των μεγάλων Εορτών της Ορθοδοξίας, ο συγγραφέας βυζαντινολόγος-αρχαιολόγος καθηγητής, εξετάζει πρώτα το Δένδρο των Χριστουγέννων αποδεικνύοντας την ανατολική καταγωγή του σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες. Επισημαίνει ότι η εορταστική παράδοσή του στις χριστουγεννιάτικες εορτές διατηρήθηκε στον ελληνικό χώρο (Λιτόχωρο, Καλέντζι κ.λπ.) πριν ξανάρθει τον προηγούμενο αιώνα, ως αντιδάνειο από τη Δύση, αφού ξεχάστηκε στη Χώρα μας λόγω των δεινών της τουρκοκρατίας. Με το εορταστικό Δένδρο συνεξετάζονται η Φάτνη και ο Αστέρας της Βηθλεέμ και σημειώνεται το δέον της συμπαράστασής τους. Στο β΄ μέρος του τόμου παραθέτονται, στις αριστερές σελίδες, ως έχουν στην αρχαία γλώσσα οι εξαίρετοι ύμνοι των Κανόνων, Χριστουγέννων, Φώτων και Πάσχα, ενώ στις, απέναντί τους δεξιές ερμηνεύονται στη σημερινή μας γλώσσα. Επίσης εξηγούνται δύσκολες λέξεις, ενώ με σχόλια και παρατηρήσεις επιχειρείται η όλη κατανόησή τους ως λατρευτικών ποιημάτων. Στην κατανόηση αυτή βοηθούν οι εικόνες που εξωραΐζουν τα κείμενα, η δε βυζαντινή μουσική τους, στην απόδοση του μεγάλου μουσουργού Ιω. Θ. Σακελλαρίδη (που για πρώτη φορά συνοδεύει παρόμοιες εκδόσεις) συμβάλλει στην ανάδειξη του μεγαλείου τους και ως μελωδημάτων.