[...] Τα δοκίμια της συλλογής αυτής, πρωτότυπες εργασίες γραμμένες από διακεκριμένους σαιξπηρολόγους, έχουν μεταφραστεί από τα αγγλικά. Η απόφαση να μεταφραστούν αποτελεί συνειδητή προσπάθεια ενίσχυσης της κατά γενική ομολογία ισχνότατης βιβλιογραφίας γύρω από την Σαίξπηρ στη γλώσσα μας. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί το εξής παράδοξο: ενώ ο Σαίξπηρ κατέχει ένα σεβαστό μερίδιο της θεατρικής παράδοσης στην Ελλάδα, δεν υπάρχει αντίστοιχα παράδοση κριτικής μελέτης του βάρδου. Οποιαδήποτε συζήτηση για τον Σαίξπηρ στη γλώσσα μας διεξάγεται σχεδόν αποκλειστικά στο επίπεδο της παραστασιολογίας. Έτσι η Ελλάδα απουσιάζει από τον διεθνή διάλογο γύρω από τον κορυφαίο δραματουργό και ποιητή της νεότερης Ευρώπης που, σε παγκόσμιο επίπεδο, πάντα αποτελούσε το πεδίο εφαρμογής νέων θεωριών και το μέτρο της πρωτότυπης σκέψης τόσο στη λογοτεχνική κριτική όσο και στη θεατρική σκηνή.