Η υπαρξιακή συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας δείχνει να προκαλεί το έντονο ενδιαφέρον διορατικών επιστημόνων της ψυχικής υγείας, της εκπαίδευσης, της ειδικής και διαπολιτισμικής παιδαγωγικής, της κοινωνικής υποστηρικτικής και της επαγγελματικής ανάπτυξης-υποστήριξης. Χωρίς αμφιβολία η παραπάνω τάση, που προβάλλεται πλέον ως συμπληρωματική μεθοδολογική και λειτουργική ανάγκη σε όλους τους χώρους που εφαρμόζεται συμβουλευτική, υποστηρίζεται και εξελίσσεται έχοντας ως γνώμονα και παρακαταθήκη τις κλασικές και σύγχρονες φιλοσοφικές παραδοχές του εξιστενσιαλισμού και της φαινομενολογίας. Οι θεωρίες αυτές υποστηρίζουν, ότι ο ανθρώπινος ψυχισμός αλλά και η διανοητική-κοινωνική του συγκρότηση, δεν είναι παρά η σύνθετη και πολυσχεδής εκφορά της υπαρξιακής ταυτότητας, στην οποία σχεδόν συγκρουσιακά επισωρεύονται, επιδρούν και διαμορφώνονται εγγενείς τάσεις, βιωματικές και ιστορικές εμπειρίες καθώς και συλλογικές ή ατομικές, πολιτιστικέ,ς πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις, εκτιμήσεις και αντιδράσεις. [...]