Όταν μιλάμε για δίκαιη δίκη, εξετάζουμε τρία ξεχωριστά στάδια: Εξετάζουμε την προδικασία, εξετάζουμε τη διαδικασία στο ακροατήριο, εξετάζουμε τη δικαστική απόφαση. Τουλάχιστον 10 επιμέρους στοιχεία καθιστούν μια δίκη δίκαιη σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Πρώτο, το δικαστήριο πρέπει να έχει συγκροτηθεί νόμιμα. Δεύτερο, πρέπει να υπάρχει αμεροληψία των δικαστών. Τρίτο, πρέπει να ισχύει το τεκμήριο αθωότητας. Τέταρτο, πρέπει να υπάρχει ισότητα όπλων μεταξύ κατηγορουμένου και εισαγγελέα. Πέμπτο, η Εισαγγελία έχει υποχρέωση να αποκαλύπτει όλα τα στοιχεία που διαθέτει, είτε αυτά είναι υπέρ, είτε είναι κατά του κατηγορουμένου. Έκτο, πρέπει να έχουμε μία κατ' αντιδικία διαδικασία. Έβδομο, ο κατηγορούμενος πρέπει να γνωρίζει τις εις βάρος του κατηγορίες. Όγδοο, ο κατηγορούμενος πρέπει να διαθέτει τα αναγκαία μέσα και ευκολίες για την προετοιμασία της υπεράσπισής του. Ένατο, ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να εξετάζει τους μάρτυρες κατηγορίας. Δέκατο, δεν είναι δίκαιη μια δίκη, όταν αυτή αποδέχεται παράνομα αποδεικτικά στοιχεία, όπως είναι ιδίως οι ομολογίες που αποτελούν προϊόν βασανιστηρίων. Τι εφαρμόστηκε και τι παραβιάστηκε από τις παραπάνω αρχές στη δίκη της 17Ν; Ο αναγνώστης θα βρει ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη απάντηση στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Η δημοσίευση της εξαήμερης αγόρευσης του συνηγόρου υπεράσπισης Ιπποκράτη Μυλωνά έρχεται ν' ανοίξει διάπλατα την πόρτα του δικαστηρίου στον αναγνώστη και να τον οδηγήσει στην κατανόηση των δύσβατων νομικών μονοπατιών της διαδικασίας ρίχνοντας άπλετο φως στις σκοτεινές πτυχές μιας εσφαλμένης απόφασης. Ο αναγνώστης βιώνει το θρίλερ της πολύμηνης δίκης και προβληματίζεται για το αν η νίκη της Δημοκρατίας μας δεν ήταν παρά μια πύρρεια νίκη.