Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τρία από τα λουκιάνεια έργα που σχετίζονται με τη "Σάτιρα θανάτου και Κάτω Κόσμου" : "Περί πένθους", "Κατάπλους ή Τύραννος" και "Χάρων ή Επισκοπούντες". Προηγείται μια γενική εισαγωγή, όπου εξετάζονται ο βίος και το έργο του Λουκιανού, καθώς και η χειρόγραφη παράδοση των έργων του. Το "Περί πένθους" είναι μια σύντομη πραγματεία, στην οποία ο Λουκιανός αντλώντας στοιχεία από τους κυνικούς, και αξιοποιώντας τη ρητορική του παιδεία, διακωμωδεί τις αντιλήψεις και τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε καταστάσεις πένθους. Το "Κατάπλους ή Τύραννος" είναι ένας διάλογος που διαδραματίζεται στον κάτω κόσμο. Στην όχθη της Αχερουσίας λίμνης ο Χάροντας και η Κλωθώ υποδέχονται τον Ερμή, που φέρνει, μεταξύ άλλων, τρεις νεκρούς οι οποίοι συμμετέχουν στον διάλογο εκφράζοντας τρεις διαφορετικές θεωρήσεις της ζωής και του θανάτου: τον κυνικό φιλόσοφο Κυνίσκο, τον πλούσιο τύραννο Μεγαπένθη και τον φτωχό τσαγκάρη Μίκυλλο. Το "Χάρων ή Επισκοπούντες" παρουσιάζει έναν μόνιμο κάτοικο του Άδη, τον Χάροντα, να ανεβαίνει επάνω στη γη και να παρατηρεί, με τη βοήθεια του Ερμή, τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις των ανθρώπων, σχολιάζοντάς τα από την οπτική γωνία του θανάτου και της μεταθανάτιας ζωής.