Ο Μάνφρεντ δραματικό ποίημα σε τρεις πράξεις, γράφτηκε το 1817, την εποχή που, αυτοεξόριστος ο Μπάυρον, ταξιδεύοντας στην ηπειρωτική Ευρώπη, επισκέπτεται τις Ελβετικές Άλπεις. Από τη Γενεύη στέλνει τα πρώτα χειρόγραφά του στον εκδότη του με τον Σέλλεϋ, ενώ στη Βενετία το έργο θα ολοκληρωθεί. Το μεταφυσικό αυτό δράμα είναι εμπνευσμένο από τον "Φάουστ" του Γκαίτε, που ο Μπάυρον υπήρξε θαυμαστής του. Το σκηνικό του είναι η άγρια και μεγαλειώδης ομορφιά των Άλπεων. Ο μύθος του αναφέρεται στις αγωνίες και εξομολογήσεις ενός σοφού και πλούσιου φεουδάρχη, που καλλιεργώντας τις μαγικές τέχνες επικοινωνεί με τα πνεύματα και αναζητεί τη λύτρωση του μέσα στο λαβύρινθο των εσωτερικών συγκρούσεων, στη λαχτάρα για αθανασία και στη συνείδηση του αναπότρεπτου τέλους. Ο Μάγος επικαλείται τα πνεύματα στην προσπάθειά του να λυτρωθεί από τις τύψεις για κάποιο ανομολόγητο αμάρτημα και να βρει τη λησμονιά. Ολόκληρο το έργο διαπνέεται από απαισιοδοξία, την πληθωρική φαντασία του ποιητή και βαθύ μυστικισμό. Ο Μάνφρεντ παρουσιάζει ανάγλυφα την εικόνα της βυρώνειας ψυχής: ένα ανήσυχο και βασανισμένο πνεύμα, ένας καταραμένος, άλλα με κάποια σημάδια ευγένειας. Είναι ένας βυρωνικός ήρωας, που τα χαρακτηριστικά του θα κυριαρχήσουν αργότερα σ' ολόκληρη τη ρομαντική λογοτεχνία της Ευρώπης.