Στις 9 Σεπτεμβρίου 1783, τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος του Παλάτσο του Καποντιμόντε, που χτίστηκε στην άκρη μιας πλαγιάς, στην κορυφή του ομώνυμου λόφου, με θέα τον κόλπο της Νεάπολης. Προορισμός του κτηρίου ήταν να φιλοξενήσει τις συλλογές που ανήκαν στην οικογένεια Φαρνέζε, τις οποίες είχε κληρονομήσει ο Κάρολος των Βουρβόνων (1716-88) από τη μητέρα του Ελιζαμπέτα Φαρνέζε. Στην πρώτη αίθουσα εντυπωσιάζουν τα αριστουργήματα του Τιτσιάνο, που απεικονίζουν τους "γενάρχες" των συλλογών Φαρνέζε, τον πάπα Παύλο Γ΄ και την οικογένειά του. Στις επόμενες αίθουσες ξεχωρίζουν έργα του Μαζάτσο, τελικά προσχέδια του Μιχαήλ Άγγελου και του Ραφαήλ, πίνακες του Κορέτζο, του Παρμιτζανίνο και των Καράτσι, ένα πραγματικό πανόραμα της ιταλικής και ευρωπαϊκής ζωγραφικής μεταξύ 15ου και 18ου αιώνα. Ακολουθουν έργα προορισμένα για τη διακόσμηση των Βασιλικών διαμερισμάτων και, αναπάντεχα, δύο προσωπογραφίες του Γκόγια. Το ξάφνιασμα συνεχίζεται στη λεγόμενη Πινακοθήκη της Νεάπολης, που παρουσιάζει δύο μοναδικά έργα του Σιμόνε Μαρτίνι και του Καραβάτζο.