20 Απριλίου 1945. Το Βερολίνο, για πρώτη φορά, υπό ασφυκτική πολιορκία. Μια ανώνυμη Γερμανίδα, γύρω στα τριάντα, αρχίζει να κρατά ημερολόγιο. Έως την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1945, καταγράφει ό,τι συμβαίνει στην ίδια και στους κατοίκους του σπιτιού όπου βρήκε καταφύγιο. Με εξομολογητική διάθεση και πικρό χιούμορ, ζωντανεύει έναν κόσμο που μετρά πληγές και θύματα, αμήχανο μπροστά στην έκβαση των γεγονότων. Μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία με την αξία ιστορικού ντοκουμέντου που έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.