Μεταξύ των 250 και πλέον ερμηνευτικών Ομιλιών του ιερού Χρυσοστόμου στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, περιλαμβάνονται και 90 Ομιλίες (υπομνήματα) «Εις τον άγιον Ματθαίον τον ευαγγελιστήν». Στο παρόν τεύχος περιέχονται οι Ομιλίες Β΄ως Θ΄ αναφερόμενες στη γενεαλογία του Κυρίου, την εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου σύλληψη και γέννησή του, τους μάγους από την Περσία, το άστρο που τους οδήγησε, τον Ηρώδη, την προσκύνηση, τα δώρα, τη φυγή στην Αίγυπτο, τη σφαγή των νηπίων. Σε κάθε ομιλία του ο μέγας ιεροκήρυξ και ποιμένας ερμηνεύει ορισμένους στίχους, ακολουθώντας βασικά την εξής τακτική: Απαντά με αγιογραφικά και λογικά επιχειρήματα στις «αντιφάσεις» που ορισμένοι καλοθελητές ή ημιμαθείς βρίσκουν στο Ιερό κείμενο. Επισημαίνει και προβάλλει πρακτικές νουθεσίες για την κατάρτιση των χριστιανών, ενώ δεν παραλείπει -κατά την προσφιλή σ' αυτόν μέθοδο να εξαίρει βασικές αλήθειες της χριστιανικής πίστης, να ψέγει την αδιαφορία των ακροατών του για τα πνευματικά θέματα και να τους παροτρύνει να εντείνουν τον αγώνα τους. Οι Ομιλίες στον ευαγγελιστή Ματθαίο εκφωνήθηκαν στην Αντιόχεια όταν ο ιερός Χρυσόστομος ήταν ακόμα πρεσβύτερος, μεταξύ των ετών 390-398 (πιθανότερα το 390).