[...] Το έργο της Παιδούπολης στο Γοργολαΐνι υπήρξε μοναδικό για την εποχή εκείνη. Γιατί ο μακαριστός Ευγένιος διαπνεόταν από ορισμένες βασικές αρχές για την Εκκλησία και τα παιδιά. Πίστευε και αγαπούσε τον Ι. Χριστό και την Εκκλησία Του. Πίστευε στο έργο και την προσφορά της Εκκλησίας στον σύγχρονο άνθρωπο ως μοναδική διέξοδο στο αδιέξοδο της εποχής, θεωρούσε στρατευμένο πάντα πρώτα τον εαυτό του στο έργο της Εκκλησίας. Ο ίδιος έμπαινε μπροστάρης, όλα τα παρακολουθούσε και όλα και τα κατηύθυνε. Ασυνέπεια και αδιαφορία ή υπεκφυγή ή αναβλητικότητα για εκείνον δεν υπήρχαν. Βέβαια, ή μεγαλεπήβολος και σεμνοπρεπής παρουσία Του εντυπωσίαζε και βοηθούσε πολύ, συνδυαζόμενη άριστα με την παροιμιώδη ανιδιότελειά του. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)