Το παρόν βιβλίο με τίτλο "Ή μετεωρολογία στην αρχαία Ελλάδα" αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα συμπλήρωμα του προηγούμενου βιβλίου μου με τίτλο "Η Αστρονομία των αρχαίων Ελλήνων". Λέω συμπλήρωμα, διότι μέχρι την εποχή του Αριστοτέλους οι δύο αυτές επιστήμες, η Αστρονομία και η Μετεωρολογία, δεν ήταν ανεξάρτητες. Αλλά και μετά τον Αριστοτέλη μετεωρολόγοι ήταν ως επί το πλείστον οι αστρονόμοι. Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να παρουσιάσει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, αλλά και στους μελετητές της ιστορίας της αστρονομίας μια περίληψη όλων των μετεωρολογικών θεωριών και απόψεων των αρχαίων Ελλήνων (όσων φυσικό σώθηκαν) από το 6.000 π.Χ. έως το 600 μ.Χ. και έτσι να υπογραμμισθεί για μια ακόμα φορά το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Κύρια πηγή του πονήματος αυτού υπήρξε το σύνολο των έργων των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων που αναφέρονται στη Μετεωρολογία (μετεωρολογικά στοιχεία, μετεωρολογικό φαινόμενα και προγνώσεις καιρού). [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα)