[...] Πολλά τραγούδια μου, ιδιαιτέρως οι ομολογουμένως λιγοστές ρίμες μου, είναι περιγραφικές νοσταλγικές αθιβολές (αναπολήσεις) των περασμένων ευτυχισμένων παιδικών μου χρόνων με συναισθήματα και λαογραφικά στοιχεία. Σχεδόν όλα μου τα δίστιχα τα έγραψα κατά αραιά διαστήματα πριν αρχίσω να γράφω ριζίτικα, και ελάχιστα μετά. Τα ριζίτικα και οι ρίμες της συλλογής, εκτός από τα "Γ-η μαμά μου γ-η Μαριώ" (1983) και "Ν-τ' ο-σπίθι μας" (2003), γράφτηκαν σε διάστημα επτά μηνών, από τα μέσα Αυγούστου 2008 έως τα μέσα Μαρτίου 2009, παρ' όλες τις παντοειδείς πιέσεις, και οικογενειακές φροντίδες, ρουτίνας και έκτακτες που είχα. Γενικά όλα μου τα γραπτά βασίζονται σε βιώματα της ζωής μου, και αντανακλούν στα θέματά τους, τον τρόπο σκέψης, και αντίληψης του κόσμου, των γνησίων παλαιών Ριζιτών ορεισιβίων της γενιάς μου, που κατοικούν στις βόρειες ορεινές υπώρειες των Λευκών Ορέων της επαρχίας Κυδωνίας Χανίων. Τέτοια αληθινά βιώματα είναι η βαθειά ουσία της ζωής, και όχι οι γνώσεις αποκτημένες μέσα από ένα ψεύτικο χαρτοβασίλειο. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)