"Ο φθόνος", μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, "καθάπτεται και των αρίστων". Αν καθάπτεται και των αρίστων, πολύ περισσότερο των αρχαρίων στην Πνευματική ζωή. Αποτέλεσμα του φθόνου είναι και η διαβολή και η συκοφαντία, που όλα αυτά προέρχονται από την ελλειψη της αγάπης. Αυτό συνήντησε στις ημέρες του και ο Άγιος Νικόδημος. Εξ αιτίας διαφόρων έργων, που δημοσίευσε σε ορισμένα βιβλία και ορισμένων Πατερικών θέσεων και Παραδοσιακών (όπως η τέλεσις των Ιερών Μνημοσύνων κατά Σάββατο και όχι Κυριακή), πολεμήθηκε από ορισμένους συγχρόνους του. Σ' αυτούς απαντά με την μικρή αυτή μελέτη με την ονομασία "Ομολογία Πίστεως", στην οποία αναιρεί όλες τους τις κακοδοξίες. Την θέτουμε σε κυκλοφορία με νεοελληνική απόδοση έκτος από δύο κείμενα της Ιεράς Κοινότητος· το πρώτο με ημερομηνία 19 Μαΐου 1807 και το δεύτερο με ημερομηνία 13 Ιουλίου 1807, τα οποία καταχωρούνται όπως υπάρχουν στο πρωτότυπο. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)